Ik sta waar ik nu sta door de cadeau’s te herkennen die op mijn pad zijn gekomen.
Door mijn gevoel te volgen ook al was dat totaal onlogisch op dat moment.
“Toevalligheden” die voorbijkwamen. Zoals mensen die toevallig op mijn pad kwamen en mij geheel belangeloos een duwtje de juiste richting op gaven. Zomaar uit het niets leek het soms wel.
Situaties waarin ik voor keuzes kwam te staan die op het eerste gezicht onmogelijk leken maar waarbij mijn onderbuikgevoel mij heel sterk telkens weer een bepaalde richting op stuurde. Een richting die zeker niet altijd comfortabel was maar uiteindelijk wel zorgde voor groei en rust.
Kleine tekens die mij aanspoorde op momenten dat ik het vertrouwen dreigde te verliezen. Een liedje op de radio, dubbele getallen die voorbij blijven komen waar ik ook kijk het kan van alles zijn. Als je ervoor open staat dat ga je deze vanzelf herkennen.
Synchroniciteit wordt het ook wel genoemd. Als dingen op hun plaats vallen. Als je aan iemand denkt en diegene belt je toevallig op. Als je heel graag een bepaald boek wilt hebben en je krijgt hem ineens cadeau. Als je met een grote vraag rondloopt en je “toevallig” iemand leert kennen die jou kan helpen hiermee.
En is dat zweverig? Nou ik ben nog nooit zo down to earth geweest als ik nu ben. Na jaren van zweven met mijn hoofd alle richtingen uit behalve in het hier en nu hebben deze toevalligheden mij steeds dichter. bij mezelf gebracht. En kan ik sinds jaren steeds meer aanwezig zijn en blijven. En dat is heel fijn voor mij en voor mijn omgeving.
Door steeds weer deze cadeautjes te herkennen en ze ook aan te nemen ben ik enorm gegroeid en dat gun ik jou ook!
Kijk eens goed om je heen naar de kleine seintjes die je misschien al continue krijgt. Door ze te herkennen en te waarderen zullen het er alleen maar meer worden. Waar je je op focust dat groeit.
Is het “toeval” dat je vandaag deze post leest? 🙂
Liefs Sarah